مقررات اختصاصی موتورسیکلت و دوچرخه

ماده ۱۶۴ -رانندگان و سرنشینان هر نوع موتورسیکلت و دوچرخه موتوردار بایـد بـه کـلاه ایمنـی
مجهز باشند و در طول حرکت از آن استفاده نمایند.

ماده ۱۶۵ -رانندگان موتورسیکلت نباید در یک خط عبور به موازات و در کنـار خودروهـا حرکـت
کنند.

ماده ۱۶۶ -رانندگان موتورسیکلت باید هنگام رانندگی تنها روی زین موتورسیکلت بنشینند و حق
ندارند شخص دیگری را بر ترک سوار کنند، مگر آنکه در ترک نیز یک زین کامل برابر اسـتاندارد سـاخت
موتورسیکلت نصب شده یا موتورسیکلت دارای یدک پهلو (سایدکار) باشد.

ماده ۱۶۷ -عبور موتورسیکلت و موتور گازی و دوچرخه سوار از پیاده رو و وسط دستجات، بـازار و نقاط شلوغ ممنوع است.

ماده ۱۶۸ -موتورسیکلت سواران و دوچرخه سواران حق ندارنـد هنگـام راننـدگی بـار نامتعـارف و اشیای دیگری حمل کنند یا حرکت نمایشی یا اعمالی انجام دهند که نیازمند برداشتن دست های آنان از
روی فرمان باشد.

ماده ۱۶۹ -راندن موتورسیکلت، موتور گازی و دوچرخه هنگام لغزنده بودن راه ها ممنوع است.

ماده ۱۷۰ -رانندگی با دوچرخه فاقد زین ممنوع است.

ماده ۱۷۱ -دو ترکه سوار کـردن اشـخاص روی دوچرخـه ممنـوع اسـت ، مگـر آنکـه زیـن اضـافی استاندارد برای این کار داشته باشد.

ماده ۱۷۲ -دوچرخه سواران مکلفند:
الف- هنگام حرکت بـه طـور کامـل از طـرف راسـت راه عبـور نماینـد و بـرای گذشـتن از وسایل نقلیه ای که در کنار راه توقف کرده اند منتهای احتیاط را به عمل آورند.

ب- در صورت زیاد بودن تعداد دوچرخه سواران، باید در یک ردیف حرکت کنند، مگـر آنکـه معبـر ویژه ای بر آنها اختصاص داده شده باشد. در این صورت حق ندارند بیرون معبر ویژه عبور و مرور نمایند.